Í gær hlustaði ég á Closing Time með Tom Waits og það eina sem komst fyrir í huga mínum var 17-að-verða-18 í Köben. Sérstaklega þegar Martha hljómaði. Þetta er svo sem ekki eina tónlistin sem minnir mig á það tímabil, einhver lög með Yo la tengo minnir mig á atburði í kjölfar Hróaskeldu þetta ár, Lovecats m. Cure minnir mig á hjólaferðir með Valý og hið rosalega Debra með Beck er náttúrulega ógleymanlegt, og enn ógleymanlegra sem lokalag hans á Hróaskeldu. Hahahhaa. Jámm. Huggulegar minningar. Ef lagið "Kashmir" væri til á upptökum væri það ábyggilega fyndið, en ekki jafn huggulegt. Vonandi móðgast Karl Erlingur ekki við þessa staðhæfingu. Yfir og út.